صنایع خلاق و موزه صنعت کارخانه سیمان ری که توسط گروه دیبا طراحی و اجرا شده است، در تاریخ ۳ دی ماه ۱۴۰۱ توسط شهردار تهران افتتاح شد.

کارخانه سیمان ری نخستین کارخانه سیمان ایران بوده است و نقش مهمی در اقدامات عمرانی دهه های ۲۰ تا ۵۰ داشته است. این مجموعه همچنین از جایگاه ویژه‌ای در معماری معاصر ایران برخوردار است و از نخستین نمونه های کاربرد بتن عریان در نما و معماری به شمار می‌آید. به سبب همین ویژگی های ارزشمند، در سال ۱۳۹۷ سازمان میراث فرهنگی این مجموعه را به ثبت ملی رساند. همچنین بر مرمت و بازسازی محدوده ی کارخانه و تبدیل آن به موزه‌ی صنعت و سیمان و مجموعه ی گردشگری با کاربری های فرهنگی، اجتماعی و بازدهی اقتصادی تاکید شده است. شرکت دیبا در سال ۱۴۰۰ مسئولیت مرمت و بازسازی محدوده های متفاوت کارخانه سیمان ری را برای کاربری های متفاوت بدست گرفته است.

رویکرد طراحی

رویکرد طرح به تجدید حیات عملکردی مجموعه ی کارخانه سیمان انتخاب گستره ای متنوع و جذاب از کاربری های جمعی بوده که ضمن سازگاری با هویت تاریخی و صنعتی مجموعه، با نیاز های فرهنگی-اجتماعی بافت محلی و کل شهر تهران سازگار باشد، ضمن اینکه قابلیت ارتقای اقتصادی شهر و محله از طریق رونق فعالیت های گردشگری و ایجاد درآمدی های دیگر دارا باشدو در حقیقت اهداف اصلی موثر در گزینش عملکردهای پیشنهادی را می‌توان به قرار زیر برشمرد:

  • سازگاری با هویت تاریخی مجموعه
  • جذب اقشار و گروه های سنی، جنسی و اجتماعی کاربران
  • کارآیی اقتصادی
  • پایداری و سازگاری با زمینه تاریخی، فرهنگی و زیست محیطی
 

برای این منظور عملکردهای پیشنهادی برای بخش های مختلف مجموعه ی کارخانه سیمان ری را می‌توان به سه گروه کار و فعالیت (دفاتر کار جمعی و فضاهای اشتراکی برای انواع فعالیت های تجاری و اقتصادی نظیر استارتاپ‌ها و سایر شرکت ها و مشاغل)، تفریح و سرگرمی (فضاهای خدماتی، کافه و رستوران‌ها، فضاهای فراغتی و جاذبه‌های تفریحی برای گروه‌های سنی و جنسی مختلف، فضاهای نمایشگاهی و رویدادهای جمعی) و فرهنگی-آموزشی (نمایشگاه‌ها و موزه‌های اصلی صنعت و سیمان) تقسیم کرد. در تمامی این دسته ها اصل تنوع و جذابیت برای گروه‌های مختلف مردم مورد توجه بوده است. ضمن اینکه از بحث مشارکت و سرمایه‌گذاری‌های عمومی نیز بهره گرفته شده است. از سوی دیگر امید است در آینده با رشد و رونق این فضاها، فعالیت های فرهنگی-اجتماعی مشابه به پیرامون نفوذ کرده و به ارتقای کیفیت بافت محلی همجوار نیز کمک کند.